Zdarzało Wam się być zazdrosnym o przeszłość partnera albo jego życie seksualne? Bo mnie tak. Dziś już wiem, że przeszłość to przeszłość. Ani ja swojej nie zmienię, ani nie zmieni jej mój partner. Warto rozumieć swoje emocje i o nich rozmawiać, żeby to co było nie niszczyło nam tego, co trwa.
Zgodnie z zapowiedzią, w ramach podziękowania za wspieranie mojej twórczości, mam dla Was konkurs, w którym do wygrania jest miejsce na moich pierwszych warsztatach w przepięknym Tartaku w Dolinie Bobru!
To było jedno z moich pierwszych terapeutycznych odkryć. Takie, że gdy usłyszałam te słowa od terapeutki to najpierw w mojej głowie nastąpił mały wybuch, potem te słowa pracowały we mnie kilka dni, a teraz noszę je ze sobą. I gdy tylko ta perspektywa się we mnie pojawia, pytam siebie – no dobrze, a co zyskałaś? Jakie są plusy? I co Ci załatwia fiksowanie się tylko na stracie?
To moje trzecie podejście do psychoterapii. W sumie czwarte. Ale kiedyś, dawno temu w Krakowie zrejterowałam po pierwszym spotkaniu. Potem wróciłam w rodzinne strony, partnera już nie było i liczyłam, że problem sam się rozwiąże. A raczej zakopałam go pod dywan. Często pytacie mnie o polecenie dobrego terapeuty. Nie robię tego. Każdy, tak jak partnera czy partnerkę, powinien terapeutę wybrać pod siebie. I to co jest dobre dla mnie, nie musi być dla Was. Ale spisałam moje spostrzeżenia, które być może pomogą Wam w podjęciu decyzji. A moim zdaniem, to jedna z najlepszych rzeczy jakie możemy dla siebie zrobić!
Nie postrzegam samotności jako gorszego stanu. Ba, zawsze mi się wydawało, że można być samemu i nie być samotnym (mieć przy sobie rodzinę, znajomych, przyjaciół albo po prostu siebie) a czasem mieć wokół siebie mnóstwo ludzi i być najsamotniejszym na świecie. W związku też. Wielu ludzi czuje się samotnych w relacjach. Ocenianych. Niezrozumianych. Gdzie ich potrzeby nie są akceptowane a ich emocje i przeżycia spychane są na margines. Czy nie lepiej zatem najpierw poznać siebie i nauczyć się własnego ja, żeby stworzyć potem fajny związek, zamiast zapełniać pustkę łapczywie, po omacku, byleby było?